Dowborczyk
Po zakończeniu sezonu zimowego, pod koniec marca 1914 r., Karol Pawluś opuszcza Zakopane i wraz z córką Marią-Elwirą i przenosi się na stałe do Warszawy. Podjął pracę jako buchalter i kalkulant w Magazynie Bogusława Beze. Wyjazd spowodowany był prawdopodobnie przejęciem współwłasności sklepu po śmierci żony Pauliny, która zmarła nagle na początku 1914 r.
Karol Pawluś w mundurze dowborczyka
(w zbiorach Muzeum Harcerskiego w Zakopanem)
Wybuch I wojny światowej zastaje go w Warszawie, będącej pod zaborem rosyjskim. Jako poddanemu austriackiemu grozi mu wysiedlenie w głąb Rosji i musiał się ukrywać. W tym czasie, w Zakopanem, jego dawni współpracownicy i koledzy jak Mariusz Zaruski, Andrzej Małkowski, Konrad Sadowski, Stanisław Zdyb, Gustaw Kaleński i wielu innych wyruszyli do Krakowa, aby wstąpić do Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego.
Pod przybranym nazwiskiem Piechurski Karol Pawluś wstępuje do I Legionu Polskiego w Puławach (Legion Puławski), następnie służy w Dywizji Strzelców Polskich i I Korpusie Polskim na Wschodzie gen. Dowbor-Muśnickiego.
